Bashketingjellorja C
In italiano la C non ha uno statuto fonologico univocamente definito, si è soliti infatti distinguere fra “C dolce” (corrispondente all’affricata postalveolare sorda [ʧ]) e “C dura” (corrispondente all’occlusiva velare sorda [k]) a seconda se precede le lettere vocali E e I, o A, O e U; e può variare sempre, a seconda del contesto, se è accompagnato dalle lettere h o i.
Inoltre la lettera C fa parte del digramma sc davanti a -i e -e, nella formazione della fricativa postalveolare sorda [ʃ]
Dmth për ta fiksuar më lehtë, në italisht gërma K është e rrallë si gërmë dhe përdoret për fjalët e huaja
Për tingullin “Κ” përdoret gërma C e cila shqiptohet edhe Ç
Përpara gërmave A, O, U shqiptohet K (ka, ko, ku)
Për të patur tingujt (ke, ki) përdorim gërmën H midis gërmës C dhe zanoreve E dhe I, gërma H nuk shqiptohet.
C + A = CA (KA)C + O = CO (KO)C + U = CU (KU)
C + H + E = CHE (KE) C + H + I = CHI (KI)
cane kane =qen
coda koda =bisht
cubo kubo =kub
che ke =çfarë
chitarra kitarra =kitare
Gërma C kur pasohet nga gërmat E dhe I shqiptohet Ç, dhe reciprokivisht CE (ÇE) dhe CI (ÇI)
Për të patur tingujt (ça, ço, çu) përdorim gërmën I e cila vendoset midis C-së dhe zanoreve dhe nuk shqiptohet CIA (ÇA), CIO (ÇO), CIU (ÇU)
C + E = CE (ÇE)C + I = CI (ÇI)
C + I + A = CIA (ÇA) C + I + O = CIO (ÇO) C + I + U = CIU (ÇU)
censura çensura =çensurë
cibo çibo =ushqim
ciao çao =tung
cioccolata çokolata =çokollatë
ciuffo çufo =balluke
Questa lettera rappresenta anche il suono occlusivo palatale sordo nell’alfabeto fonetico internazionale.
La lettera С (es) dell’alfabeto cirillico, sia minuscola sia maiuscola, è identica alla lettera C latina, sebbene fra le due lettere non vi sia alcuna correlazione storica. La С cirillica deriva infatti da una particolare forma calligrafica medievale della lettera greca Σ (sigma), detta sigma lunata e simile a entrambe le attuali forme minuscole della lettera (σ, ς). Nonostante il suo aspetto, la С cirillica è dunque parente della S latina.